Hoe het nu gaat met mij.

Heel lang niks geschreven maar ook heel veel gebeurt.

4 Juli zit ik 5 maanden in Eindhoven, ik leef momenteel in 1 chaos, en ik weet niet hoe ik hier uit moet komen. Ik zit midden in de therapie, mijn relatie is over maar het gemis en houden van blijft. Ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan, en heb echt het gevoel nu dat ik er helemaal alleen voorsta. 

Eindelijk had ik iemand waarvan ik echt het gevoel had dat het blijvend was, maar helaas. Eindelijk eens iemand dicht bij me gelaten en nu weet ik waarom ik daar jaren bang voor ben geweest. En nu nog banger voor ben.

In plaats van afbouwen van medicijnen krijg ik er helaas alleen maar steeds meer bij. Ik vraag mij op het moment af waar heb ik dit aan verdiend, ik probeer alleen maar mijn best te doen meer kan ik nu niet. Iedereen en alles is op het moment tegen mij dat gevoel heb ik nu al de hele week. 

Ik heb mij nog nooit zo slecht gevoeld als dat ik me nu voel, gevoel van onrust, onmacht en het echt helemaal niet meer weten. Ben er echt kapot van.

Waarom doen ze me dit aan, waarom die vraag stel ik mij zelf de hele tijd. En ja ik weet dat ik heel veel schuld heb in heel veel dingen, maar ik heb nu juist steun, liefde en op zijn tijd een dikke knuffel nodig.

Ik kan op dit moment ook helemaal niks positiefs bedenken wat ik wel goed heb gedaan heb. Maar misschien komt dat ooit wel weer. 

Tot zover mijn blogje even. 

Sorry ik heb het op dit moment echt zwaar en wil blijven vechten maar weet alleen op het moment even niet hoe.